İletişim iletişimsizlik doğurur ve kaynağı dildir.
Dil sadece başka bir dile değmeli bence, evet "fransız" öpücüğünden bahsediyorum. Ya da çeşitli uzuvlarda dolanmalı kıvrımlar çizerek, yılan gibi...
Çoğu kişi sabırlı der bana ve bunun öğretilmiş olduğundan falan da bahsederler.
Dünyadaki en büyük yalan aslında öğretilenlerden öte dilin mantıksal yapısında gizli sanırım. Ve bu yapı dünyayı ya da bir insanı algılama söz konusu olduğunda kendi yapısını algılamaya çalıştığı şeye dayatır. Başkasına yazılan yazılar,tavsiyeler, notlar da anlamsız bir şekilde karşı tarafı algıladığı sanrısına kaptırır insanı. Ve inan tıbbi bir isim koyunca da daha ilgi çekici olmuyor tespitler (bana, kendine ya da bir başkasına) hatta ben kendimi o zaman bi' distopyanın içerisinde hissediyorum ki zaten tüm distopyalar da "dil" üzerine kurulu değil midir?
E bu kadar dilden ,iletişimden şikayet edip bunları niye yazıyorum? Yok benim hakkımda yazılanlar yanlış düzeltme yapmak istiyorum gibi bir şey söz konusu değil. İnsan birazcık sanat eseri gibidir kamuya açıldı mı herkesin bir söz söyleme, eleştirme hakkı fazlasıyla vardır. Belki dil denen illüzyondan gün gelir kurtuluruz diye umut ediyorum sadece ve bu yazıda en temel sihirbazlık numarası gibi kolayca kaybolur o gün geldiğinde.
“Bir saat sonra sevgili O-90’nun gelmesi gerekiyordu. İçimde hoş ve yararlı bir heyecan hissettim. Eve varınca çabucak büroya gittim, pembe biletimi nöbetçiye uzattım ve storları kapatma hakkı belgemi aldım. Bu hak sadece seks günleri için verilir. Yoksa bizler adeta parıldayan havayla örülmüş gibi ve ilelebet ışıkla yıkanan şeffaf duvarlarımızın arasında her zaman herkesin görebileceği şekilde yaşarız. Birbirimizden saklayacak hiçbir şeyimiz yoktur. Bu durum Koruyucuların ağır ve yüce emeklerini kolaylaştırır. Başka türlü olursa her şey olabilir." (Mıy - Yevgeni Ivanoviç Zamyatin)
Yorumlar