Hotarubi no Mori e’nin yönetmenliğini ve senaristliğini Takahiro OMORI yapıyor. Ve yönetmen senaryosunu aynı adlı Yuki Midorikawa’nın mangasından uyarlamış.
Hotaru bir keresinde küçükken her yaz kalmaya gittiği akrabasının evine yakın bir ormanda kaybolur. Orada Gin ile tanışır. Gin kendisine bir insan evladının dokunması halinde yok olacak olan bir Youkai’dir. Aralarında büyük bir dostluk gelişirken, Hotaru her yazın gelişini iple çeker, O’nu görmeye gider ve bu bekleyiş karşılıksız değildir. Gin’de Hotaru’nun gelişini iple çekmektedir.
Mitolojik bir kanaldan, bir dostluk, bir aşk hikâyesi anlatan animenin merkezinde aslında bir büyüme hikâyesi yatıyor. Hotaru’nun yazı iple çekip biran önce Gin’le tanışmak istemesi aslında biran önce büyümek istemesine karşılık geliyor. Bir Youkai olan Gin’le aralarındaki dostluğun zorunlu kuralı olan “dokunamamak” ise büyüdükçe küçüklüğe duyulan amansız özlemin bir ikamesi olarak karşımıza çıkıyor. Küçüklükten itibaren amansız büyüme isteği, büyüdükçe yerini küçüklüğe duyulan ama asla tekrar dokunulamayan bir özleme(belki de melankoli demeliyim) bırakıyor. Tıpkı Hotaru’nun Youkai’ye dokunmasının yasak olması gibi, büyüme denen bu gelişim sürecinin en temel kuralıda artık çocukluğa dokunmanın, o günlere dönüş yapmanın imkânsızlığı oluyor.
Hotarubi no Mori E iyi bir anime. İlk olarak senaryosu oldukça güçlü. Kullandığı metaforlar yerinde, mitolojisiyle (* Yōkai) kurduğu bağlantı ise oldukça keyifli. Takahiro OMORI büyümek ile küçük kalmak isteği arasında kalan insanın, içinde sıkışıp kaldığı bu duyguları oldukça şiirsel bir şekilde görselleştiriyor.
* Yōkai : Japon kültüründe doğa üstü varlık.
Yorumlar