Romero'nun son filmi yine tahmin edilecegi uzere bir zombi filmi, yonetmen diger yapitlarina oranla daha farkli bir is ortaya koymus. Romero'nun zombi filmlerinden alisik oldugumuz sosyal tespitler bu film de pek yok, daha cok komedi unsularina yer verilmis. Bu haliyle aklimiza hemen "Shaun of the Dead" gelebilir. Fakat, "Shaun of the Dead" kadar da iyi bir komedi filmi degil. Film ne yazik ki vasat bir seyirlik sunuyor. Romero'nun zombi evrenine bu filmle getirdigi yenilik ise zombilere insan eti disinda baska birseyler yemelerinin ogretilebilmesi... Zombi evrenine getirilen bu yenilik belki de ustanin bir sonraki filminde zombileri insanlarin sosyal hayatlarina dahil etmesini saglayacak ve bu tema (zombilerin insan eti disinda birseyler yemesi ve boylelikle insanlarla sosyal hayata dahil olabilmeleri) yeni filminin temelini olusturacak... Yani umarim boyle olur ve bir sonraki filmiyle "Survival of the Dead" in ustunde bir yapimla karsimiza cikar...
Şehrin üzerine kara bir bulut çökmüştü. Herkesin, bencilce yetişmesi gereken bir yerler vardı. Ve yüzlerinde de aynı soğuk, silik ifade… Yeni bir günün başlangıcının sevinci ve umutları, geçen günün batımıyla birlikte yok olmuştu sanki. Otobüs durakları umutsuzca bekleyişlerin yeri olurken, otobüsler bu umutsuz bekleyişlerin, umutsuz cevapları olmuştu. Reklâm panolarında anlamsızca sırıtan insan siluetleri insanları daha da mutsuz ediyordu. Megafonlardan yükselen sesler, önceden programlanmış bir günün özetini geçiyordu. İmkânların ortasında bir imkânsızlık yaşanıyordu. Burada güneş yalnızca batıyordu…
Yorumlar