Neil jordan'ın "Femme Fatale" imgesini yerle bir ettiği film diyebiliriz. Femme Fatalelerin o alıştığımız bağlayıcı ve her istediğini yaptıran görüntüsene karşılık filmde bağlanan erkek ve "kadını" olan için herşeyi yapan erkek görüntüsü ağır basıyor...Zaten filme de eşlik eden Percy Sledge - When a man Loves a Woman şarkısı bir erkeğin nasıl "femme fatale" yarattığını da tarif ediyor...
Şehrin üzerine kara bir bulut çökmüştü. Herkesin, bencilce yetişmesi gereken bir yerler vardı. Ve yüzlerinde de aynı soğuk, silik ifade… Yeni bir günün başlangıcının sevinci ve umutları, geçen günün batımıyla birlikte yok olmuştu sanki. Otobüs durakları umutsuzca bekleyişlerin yeri olurken, otobüsler bu umutsuz bekleyişlerin, umutsuz cevapları olmuştu. Reklâm panolarında anlamsızca sırıtan insan siluetleri insanları daha da mutsuz ediyordu. Megafonlardan yükselen sesler, önceden programlanmış bir günün özetini geçiyordu. İmkânların ortasında bir imkânsızlık yaşanıyordu. Burada güneş yalnızca batıyordu…
Yorumlar