SineTown

Richard Linklater denilince ilk akla gelecek olan şey “Geveze” olsa gerek. Bir sinema filmi için hadikap diyebileceğimiz bu durum yönetmenin elinde her zaman bir avantaja dönüşüyor. Ustaca serpiştirilen bu diyaloglar karakterlerin dudakları ndan dökülürken filmleri su gibi akıp gidiyor. 1995 yılında Celine ve Jesse’nin trende rastlaşıp gün boyu Viyana sokaklarını parsellediklerinde 2013 yılına kadar sürecek bir maceraya doğru yelken açacaklarını hiç düşünmemiştik. Tesadüfi bir aşkın filizlerinin atıldığı ilk film seyircinin rahatlıkla etkisi altına girebileceği kodlarla örülüydü. İlk filmin o büyülü atmosferinin devam edip etmeyeceğine dair soru işaretleriyle 2007 yılında ikiliyle bu sefer Paris’te karşılaşmıştık. Karakterler ilk filmin o ergen görüntüsünden sıyrılmış daha oturaklı, kariyerli ve yine bildiğimiz gevezelikleriyle Paris sokaklarını parsellemişlerdi. Yıllara yayılmış bu hikâye üçüncü filme geldiğinde yine gevezeliğini koruyan fakat ilk iki filmin “aşk” büyüsün...

Neill Blomkamp 2009 yılında çektiği District 9 ile yalnızca bilimkurgu fanlarını değil tüm sinemaseverler tarafından beğeniyle karşılanan bir işe imza atmıştı. Film Johannesburg üzerine sabitlenen arızalı uzay gemisinde bulunan perişan duru mdaki uzaylılar için oluşturulan kamp içerisinde geçiyordu ve “Apartheid” ayrımcılığına yaptığı referanslarla son dönemin en önemli alegorilerinden bir tanesiydi.  4 Yıl sonra Blomkamp büyük bütçeli yine post-apokaliptik bir gelecek resmeden Elysium ile izleyicinin karşısına çıkıyor. Yani filme başlarken “District 9” kadar sert politik kodlar barındırmayacağını daha düz bir aksiyon filmi izleyeceğinizi tahmin edebiliyorsunuz fakat filmin tek sorunu bu değil. 2154 yılında geçen film cehenneme dönmüş bir dünya portresi çiziyor.  Dünya; zenginler ve fakirler olmak üzere iki kutba ayrılmış durumda. Yoksul halk, dünya üzerinde sert koşullarda sömürülerek çalıştırılırken, zenginler ise Elysium adı verilen bir uzay istasyonunda yaşıyo...